Urodził się 24 I 1898 r. w Sierakowie. Był synem mistrza krawieckiego Ignacego i Marianny (Marii) z d. Matuszyk (Matuszek) primo voto Hoffa. Ukończył sześcioklasową szkołę powszechną w Sierakowie, do której uczęszczał od 6. roku życia. Naukę zawodu pobierał u ojca, a po jej zakończeniu, dopiero w 1920 r., złożył z wynikiem dobrym egzamin czeladniczy przed komisją w Międzychodzie. Wcześniej z powodu „szykan majstrów niemieckich przepadał”. W latach 1912–1916 należał do gniazda „Sokoła” w Sierakowie. 3 VIII 1914 r. został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa. Szczęśliwie, z uwagi na małoletność został zwolniony po kilku dniach. W roku 1916 został powołany do służby w armii niemieckiej w skład 47. Pułku Piechoty. Walczył aż do końca wojny na froncie francuskim. W listopadzie 1918 r. zdezerterował z wojska w pełnym umundurowaniu, uzbrojony w karabin, granaty i zaopatrzony w amunicję.

Jako ochotnik 7 I 1919 r. przystąpił do Powstania Wielkopolskiego. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Sierakowie oraz w walkach pod Zatomiem, Kobylarnią, Kolnem i Kamionną. Pozostawał w szeregach Straży Ludowej do 15 III 1919 r. Dzień później, 16 III wstąpił do Wojska Wielkopolskiego w szeregi 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 61. pp) jako szeregowy. W jego składzie walczył pod Zbąszyniem. Stamtąd 15 VI 1919 r. wyruszył na Front Wschodni. Wziął udział w wyprawie kijowskiej i kolejnych działaniach wojny polsko-bolszewickiej. W linii pozostawał do 17 V 1920 r., kiedy to został zwolniony „z powodu wyczerpania sił”. Zamieszkał w Poznaniu i podjął pracę w Wojskowych Zakładach Mundurowych jako krawiec. Tutaj zawarł związek małżeński. Prawie przez cały okres międzywojenny mieszkał w Poznaniu, przy ul. Stromej 24/6. Od 2 VIII 1928 r. był członkiem koła macierzystego Związku Weteranów Powstań Narodowych RP. Został zweryfikowany 7 V 1936 r. (ABnHPW, nr 5313). Później był członkiem koła Inowrocław.

Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy (ślub 7 VIII 1920 w Poznaniu) ze Stanisławą z d. Rosik. Z tego małżeństwa urodziło się dwóch synów: Adam (ur. 26 VI 1921) i Aleksander (ur. 14 I 1926). Na akcie urodzenia odnajdujemy adnotację, że 2 II 1957 r. wziął ślub w Kwidzyniu.

Odznaczenia: Krzyż Waleczności (nr 47), Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (nr 1026/28), Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich (nr B. 25 140). Krzyż Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny (1016/29). Jego wniosek o nadanie Medalu Niepodległości odrzucono 28 II 1938.

Źródła: APP, zesp. 1945, sygn. 74: Księga urodzeń, k. 18; WBH, I.487.9639; Zespół akt personalnych i odznaczeniowych, odrzucono 28 II 1938.

Roman Chalasz