Urodził się 13 lipca 1894 r. w Brzeziu (USC Pleszew). Był synem Józefa i Marianna z domu Karlińska. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 2 stycznia 1919 roku do końca Powstania. Walczył pod dowództwem por. Bociańskiego w Pleszewie i okolicach oraz w Jarocinie. W Pleszewie uczestniczył w zajmowaniu koszar. W Jarocinie należał do grupy powstańczej, która zatrzymała do niewoli 13 Niemców. Po zakończeniu Powstania pozostał w WP w służbie czynnej do marca 1921 roku. W powstaniu walczył także jego starszy brat Tomasz (*1888, +1940 Miednoje). Był funkcjonariuszem Straży Celnej na placówce w Muchocinie (1927). Później pełnił służbę w Straży Granicznej w Międzychodzie. Wyróżniony Państwową Odznaką Strzelecką klasy III (brązową) w roku 1932. Dnia 12 grudnia 1939 r. został wywieziony wraz z rodziną do Generalnego Gubernatorstwa. Zmarł 16 czerwca 1962 r. w Kruszewie (USC Czarnków).

Żonaty z Łucją z domu Biniaś (*7 X 1895, +13 IV 1947 Międzychód) córką Michała i Marcjanny. Dzieci: Maria Irena (*13 VIII 1923) , Alfreda (*25 II 1929, po mężu Łucejko), Janusz (*17 IX 1937),

Odznaczony: Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (URP nr: 07.26-0.276 z dnia 16 VII 1962).

Źródła: „Sierakowskie Zeszyty Historyczne” 2013, nr 11 s. 196; Kalendarz z Szematyzmem Funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 s. 198; Orędownik Międzychodzki 16 VI 1932 r. R. 8 nr 27; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym;