Buda Jan (1875 – 1965)

Urodził się 2 października 1875 r. w Górze. Był synem Jana i Reginy z domu Sarna. W młodości mieszkał z rodzicami w Górze. Tam ukończył Szkołę Powszechną. Osiągnąwszy pełnoletniość odbył obowiązkową 2. letnią służbę wojskową w armii pruskiej. Po wojsku wyjechał do pracy w Niemczech. Pracował w cegielni, wożąc cegły własnym zaprzęgiem konnym. Po powrocie w 1907 roku, za zarobione pieniądze zakupił posiadłość w Sierakowie na ul. Wieleńskiej 63 (obecnie Wieleńska 58) wraz z ziemią 2,7 ha. Utrzymywał się z gospodarowania na zakupionej ziemi. Po wybuchu I wojny światowej został ponownie wcielony do armii pruskiej. Walczył na froncie wschodnim. Za odwagę został odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy.

Buda Jan
Buda Jan z wnuczkiem.

Po powrocie z wojny wraz z bratem Ignacym wstąpił jako ochotnik w szeregi Powstania Wielkopolskiego.  Od 8 I 1919 r. walczył z bronią w ręku pod dowództwem sierżanta sztabowego Józefa Biniasia na odcinku Sieraków, Kolno, Kamionna, Chojno, Mokrzec, Miały. Po zakończeniu Powstania wrócił do Sierakowa i dalej prowadził swoje niewielkie gospodarstwo rolne. Był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich koło Sieraków. Był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914-1919 od 23 VI 1935 r (wg oryginalnego spisu członków, natomiast wg akt zachowanych w APP od 3 XI 1935 r.). Został zweryfikowany jako Powstaniec 10 IX 1936 r. (Dyplom nr 11888, Archiwum Badań nad Historią Powstania Wielkopolskiego 19331).

W czasie II wojny został wyrzucony z własnego domu przez Niemców. Zamieszkał wraz z rodziną u szwagierki Heleny Haufa w Sierakowie na ul. Polnej. Po zakończeniu wojny wrócił do swojego domu na ul. Wieleńskiej i zajmował się uprawą roli. Po 1945 r nie wstąpił do ZBoWiD. Kochał swoją pracę na roli, aż do późnej starości chodził za pługiem orząc swoje pole. Lubił palić fajkę. Zmarł 3 maja 1965 w Sierakowie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Sierakowie.

Żonaty, (ślub 24 I 1903) w Sierakowie z Marianną z domu Haufa robotnicą (* 6 I 1878 r. w Górze, + 22 III 1961 r.), córką Józefa i Agnieszki z domu Pucek. Świadkami na ślubie byli Jan Czekała właściciel z Góry i Michał Buśko, właściciel z Góry. Dzieci: Anna (*1904), Wiktoria (*1906), Stanisław (*1909), Marianna (*1912), Leokadia (*1913), Kazimierz (*1920).

Odznaczony: Krzyż Żelazny II klasy.

Źródła: APP, zesp. ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914-1919 nr ewidencyjny 17301; USC Sieraków, Księga Ślubów: Akt 17/1903; APP, zesp. 1946, sygn. 4, Księga urodzeń: K.126; APP, zesp. 1945, sygn. 174, Heiraths-Haupt-Register: k.35;  APP, zesp. 1945, sygn. 182, Księga urodzeń: k.152; APP, zesp. 1945, sygn. 194, Rejestr główny urodzeń: k.275; Borowski Witold, Biogram Jana Budy: na podstawie zdjęć i informacji uzyskanych od wnuczki p. Wacławy Pawelczak oraz od wnuka Mieczysława Budy,  (masz.) czerwiec 2018; Łożyński Jarosław, wywiad z córką Jana – Leokadią (*1913), żoną rybaka Józefa Kuchny, przeprowadzony w 2008 r.;

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

3 − 2 =