Ceglarek Stanisław (1895–1919)

Urodził się 21 IV 1895 r. w Kwilczu. Był synem Walentego i Franciszki z d. Wąchalskiej. Ukończył czteroklasową szkołę powszechną w Kwilczu. Po zakończeniu edukacji pomagał ojcu na roli. W 1915 r. został powołany w szeregi armii niemieckiej. Walczył na froncie francuskim między innymi pod Verdun, Sommą i Reims. Służył do listopada 1918 r. Robotnik. Szeregowy. Jako ochotnik przystąpił do Powstania Wielkopolskiego 6 I 1919 r. Powstaniec z 1. kompanii 1. Batalionu 7. Pułku Strzelców Wielkopolskich (61. Pułku Piechoty Wielkopolskiej). Mieszkał przed wstąpieniem do wojska w Kwilczu. Został pośmiertnie zweryfikowany 3 IX 1936 r. jako powstaniec wielkopolski. Również pośmiertnie i honorowo wpisany na listę członków koła Kwilcz Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914–1919. (To jedyny znany mi przypadek pośmiertnej weryfikacji i wpisania na listę członków organizacji kombatanckiej). W Archiwum Badań nad Historią Powstania Wielkopolskiego akta zapisane pod numerem 18746.

Stanisław Ceglarek. Akta odznaczeniowe WBH.

Poległ 26 IV 1920 r. w bitwie pod Berdyczowem. W uzasadnieniu wniosku o nadanie Orderu Virtuti Militari czytamy: „Dnia 26 IV 1920 r. 1. Kompania 61. Pułku Piechoty Wielopolskiej pod dowództwem podporucznika Biskupskiego toczyła ciężkie walki pod Berdyczowem nacierając w kierunku dworca żytomierskiego, realizując zadanie odcięcia miasta od strony wschodniej. Siły bolszewickie wynosiły, według zeznań jeńców, około 1000 żołnierzy i 26 kulomiotów. Podczas walki, zakończonej zupełnym zwycięstwem kompanii odznaczył się wielkim męstwem i walecznością szeregowiec Stanisław Ceglarek. W czasie natarcia prowadzonego w strasznym ogniu nieprzyjacielskich kulomiotów wzywał i zapalał swoich towarzyszy słowami: «Chłopy, dalej naprzód, nie miejcie strachu». Krótko po wypowiedzeniu tych słów poległ na polu chwały”.

Stanisław Ceglarek. Akta odznaczeniowe WBH.
Stanisław Ceglarek. Akta odznaczeniowe. WBH.

Został pochowany na cmentarzu katolickim w Berdyczowie. W 1936 r. ojciec Walenty Ceglarek podjął starania o przyznanie mu pensji należnej kawalerom Virtuti Militari. Wniosek ten popierał Zarząd Okręgu Poznańskiego Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1918/19. Wobec oczywistej niezgodności prośby z ustawą stanowiącą dożywotną pensję dla kawalerów VM bez możliwości jej dziedziczenia jego wniosek został oddalony.

Odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy (nr 631).

Źródła: APP, zesp. 1900, sygn. 62: Księga urodzeń, s. 53; zesp. 884, sygn. 259: Akta kwileckiego koła Związku Powstańców Wielkopolskich z lat 1936–39; zesp. 884, sygn. 33, s. 120; zesp. 884, sygn. 42, s. 186; WBH,I.482.54-4564, VM; Biskupski A., Zarys historii wojennej 61. pułku piechoty; Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykaz odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997, s. 123;

Roman Chalasz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

18 − jedenaście =